Op  naar het WK XCE  in Leuven op 23 Augustus

Thx to Bart Devriese.

Zondag de oefenkoers te Bottelare gereden. 
De start van een seizoen waar ik enorm naar uitkijk.
Best tevreden met het gevoel en koersritme, wetende dat ik mijn voorbereiding op dit seizoen kort moest schrappen wegens een lelijke blessure.
Zie het helemaal zitten. Het kriebelt enorm!

Wat een verrassing! Jay was niet direct van plan om met het verlengde weekend thuis te zijn, maar woensdagavond kwam hij toch binnen geslopen.
Donderdag te Oordegem de wegwedstrijd gereden. 
Gewoon controleren van de benen, het wedstrijdritme dat hij dit jaar moet missen, de kracht en uithouding.
Tevreden de wedstrijd uitgereden. Keihard doorgetrokken. Content!
Op pinkstermaandag komt hij terug even naar ons landje om mee te 'racen' te Bottelare - Merelbeke.

Jay probeert in het voorjaar enkele wegwedstrijden mee te pikken, puur om wat wedstrijdritme te kweken en ook wel omdat het kriebelt. Hij heeft daarbij geen verwachtingen, vermits zijn focus vooral ligt op het afstuderen als Productontwerper, specialisatie engineering.
Hij heeft het in ieder geval enorm naar zijn zin in Harderwijk en vindt zijn stage aldaar heel leerrijk en onvergetelijk! Qua teamspirit, omgang en werking is hij daar echt wel met zijn 'gat in de boter gevallen'. :)
Succes Jay! Gogogo!

Gisteren in mijn vroegere thuishaven een wedstrijdje meegepikt ter verdere voorbereiding van de XCE eind augustus.
Mijn spierscheur in mijn arm is volledig hersteld en de conditie voelt wel OK.
De bedoeling in deze wedstrijd was een goede 100 km vol mee te koersen, wat ik ook deed in de 2de groep. Ben best tevreden!
Volgende week geen wedstrijd voor mij maar supporteren voor de lopers van de Trailrun in de Vlaamse Ardennen.
De week daarop wordt de wereldbekermanche XCE te Winterberg gereden met aansluitend de week daarop te Apeldoorn.  Yes, ik heb er héél veel zin in!

Een menigte van 130 renners gingen van start te Borsbeke. Er werd van in het begin enorm aan de boom geschud en elke ronde vielen renners af. Het was van groot belang om zo ver mogelijk vooraan mee te rijden zodat je niet uit het peloton geschud werd.
Een renner reed me  ergens in het begin van de wedstrijd aan en viel. Ik kon mijn evenwicht terug vinden maar kwam daarbij onder de shifter van de renner naast me terecht. Ik wist onmiddellijk dat dit niet OK was. Ik voelde een brandende pijn aan mijn linkerhand maar wist niet wat er precies scheelde. Gelukkig had ik, op aanraden van mijn broer, handschoenen aan gedaan. Anders was het erger geweest.
Naar het einde toe telde ik de klimmen echt af maar de adrenaline die door mijn lijf liep, hielp me op de been. 
Na de wedstrijd kreeg ik mijn handschoen niet goed uit en bleek het bloed uit de lelijke snee al gestold. Na controle een flinke kneuzing, die ik tijdens het trainen toch wel behoorlijk voel, maar gelukkig niets gebroken of gebarsten. Zonder handschoenen aan, was een ander paar mouwen geweest. Maar goed, alles OK.
Komend weekend ga ik met mijn collega-renners, waarmee ik de 3-uren race won te Kessel vorig jaar, naar het huisje Haus Lela te Born (Amel) - onze hoofdprijs- genieten en trainen voor het BK.

Vandaag nog een beetje snelheid en wedstrijdritme bijkweken.
Een massa renners aan de start. Zoals dinsdag goed mee vooraan.  Conditie zit echt wel goed.
Er werd ongelooflijk hard gereden en een aantal moesten reeds van in het begin afhaken. Soms was het echt sterven op de fiets.
Na halfweg koers reed een bende van ons weg. Toen begon het peloton in stukken te breken. Juist op het moment dat ik me terug op kop zet en wil doortrekken, voel ik aan mijn fiets dat iets niet klopt.
Ik kijk naar mijn voorwiel en zie dat het slaat. Spaak los. Einde wedstrijd. Met de 'bezemwagen' tot aan de camionet.
Weeral pech, dat maakt me echt pissed off.   Wiel afgegeven bij Fietsen Van den Hauwe en met de bike naar huis gereden samen met ons pa.
Colère is er ondertussen uitgereden.
​Volgende week rijd ik te Borstbeke.
​Laat ons hopen dat de Wet van Murhpy me nu eindelijk met rust laat. :) 

De laatste jaren neem ik graag deel aan het BK voor studenten ook. Zeker niet om te winnen, want dit is niet haalbaar zo knal na de examens. Broer Jaime is trouwens nog bezig! Maar gewoon voor de fun.
Ik had een heel goed gevoel en kon tot bijna de laatste ronde goed mee vooraan koersen. Ik voel stilaan dat de conditie terug begint te komen na het boekenwerk.
Ben heel tevreden.
Mijn uitslag weet ik nog niet, maar da's minder belangrijk. Hoe ik me voel en progressie maak, dat is het voornaamste.
​Nu zaterdag rijd ik te  Melle op de weg. Heb er veel zin in!

Vandaag mijn eerste wedstrijd van 2017. Niet de MTB te Dinant maar de wegwedstrijd te Wetteren.
 Conditie testen en scherp stellen... Mijn benen testen alsook mijn longen.
Het eerste halfuur moest ik echt wel in mijn koersritme komen. Daarna kwam het goede gevoel en kon ik ook opschuiven in de massa renners.
Ik kon heel attent mee koersen wat me wel plezier deed bij mijn eerste wedstrijd. Wedstrijdgemiddelde 44 km/u. Lekker harde training ;)
Ik vond het heel fijn dat een aantal supporters op post waren. Dikke merci voor de aanmoedigingen! Dit doet altijd deugd!
Op naar volgende week voor mijn eerste MTB - wedstrijd te Ottignies.