Pittig parcours in Winterberg.  Zwaar.
Bij de time race viel het terug enorm op dat we aan elkaar gewaagd zijn want we stonden met een hele pak op enkele hondersten van een seconde na elkaar. Ik werd 6de. Verloor tijd bij de eerste hindernis, moest even bijsturen - uit pedaal. 
In de 8ste finale kwam ik uit tegen Gegenheimer en een voor mij niet bekende Fransman. In de 2de ronde nam ik op de straffe verklimming over omdat ik de Fransman voelde komen. 
Kort daarop reed ik de kwartfinale terug tegen Gegenheimer en Klausman. Twee straffe renners. Dit zou een zware kwartfinale worden. Ik was in de 1ste ronde goed mee en wachtte tot bij het ingaan van de laatste ronde om de 2de plek in te nemen. Voor de laatste klim kwamen we met 3 terug samen. Het werd een ware sprint naar boven waarbij ik plots bovenaan de klim volledig parkeerde en Klausman over me kwam. Ik was volledig leeg en moest ook de 3de voor laten.
Dit had ik echt niet zien aankomen.
Ontgoocheld! Kwaad op mezelf en gefrustreerd.  Maar ja, dit is nu eenmaal Eliminator. 

Volgende week de laatste manche voor mij te Antwerpen.  

Wat een wedstrijd te Apeldoorn! Wow!
De toeschouwers kregen spannende heats te zien, da's zeker.

Apeldoorn is een fijn technisch parcours met toch wat extra bochtenwerk. De startlijn was langer gemaakt wat toch wel voor spektakel zorgde bij de bocht. Iedereen wou natuurlijk het gaatje als 1ste induiken.
Beresterke deelnemers aan de start. Ik werd 7de in de time race. We lagen allemaal behoorlijk dicht bij elkaar qua tijd dus dat beloofde weer veel 'weerwerk'.
In de kwartfinale moest ik me echt goed focussen en zeer diep gaan om die 2de plek te bemachtigen. Veel plek om over te steken was er niet en de bochten waren bedrieglijk als je een te groot gat liet. Ik heb echt alles uit mijn kas moeten halen en werd 2de. Er kwam een extra controle van de fotofinisch aan te pas omdat men niet wist wie 2de werd. Ik had het gevoel van wel en dit klopte. Oef!
In de halve finale reed ik een finale, zo voelde het aan. De eerste keer dat ik tussen 3 beresterke mannen stond. Ik zat 4de en kon naar de 3de plek  opschuiven maar raakte toch weer een plekje kwijt en voelde dat ik te diep moest gaan. Toen besefte ik al dat het een kleine finale zou worden. Vorig jaar kon ik daar enkel van dromen. Nu lukte het al meermaals om in die kleine finale te geraken.
Ook deze heat werd een KEI spannende race. Briatta ging over kop halfweg de start door kettingbreuk. Het werd een waar duel met Serrez maar ik kon uiteindelijk toch 2de worden. Heel blij met mijn 6de plek. Dit was waarschijnlijk het hoogst haalbare. Heb de benen van Volterra terug en dat heeft me een extra boost. Ik kijk enorm uit naar Winterberg!