Na een nachtje regen toch wel een klein zonnetje in Nederland, weliswaar met een koude wind.
Bij de opwarming had ik het gevoel dat ik niet met de beste benen afgezakt was naar onze noorderburen.
Tijdens de wedstrijd viel het nochtans mee. Ik zat rond de 18de positie en kon steeds goed mee schuiven. Waar een gaatje was, kon ik het altijd dichtrijden. Jammer dat ik plots niet mee was met een bendeke dat goed ronddraaide want in mijn groepje ging het niet zo vlot. Op een bepaald moment kon ik meeschuiven met een andere renner en reden we een stuk terug naar de groep van Jochen DV. 
Hoe ik het gedaan heb, begrijp ik nog steeds niet, maar plots maak ik een schuiver op een stuk waar ik begot niet weet hoe je daar kan vallen. Mijn 2 wielen schoven weg en plots lag ik op de grond. Die smak deed me geen deugd en bracht me volledig uit mijn ritme. Ik voelde vrij vlug dat ik geen kracht meer kon zetten op mijn rechterbeen. Tijdens mijn val was mijn stuur tegen mijn bil gebotst in de omgeving van mijn knie. Kwam het daardoor?
Hoedanook ik raakte geen poot meer vooruit en zag alsmaar meer renners voorbij komen. Ik kon zelfs niet aansluiten en meerijden. Ik moest ze allemaal gewoon laten gaan.
Afstappen is niet aan mij besteed maar misschien had ik het beter toch gedaan... Ik werd 45ste scratch. Vreselijk... Maar op een kampioenschap geef je niet zomaar op, vind ik.
Dit was mijn laatste MTB-wedstrijd voor de examens. Ik pik wel nog een paar wegwedstrijden mee.

​Ik had enorm naar deze wedstrijd uitgekeken. Beringen is iets speciaals. Voor de toeschouwer is het ook mooi om zien. Beetje spektakel.
Onder een blauwe hemel en een stralende zon gingen we van start. Het is een UCI-wedstrijd, dus vele grote namen en kanonnen aan de start. Ik was goed mee in het pak maar voelde al vrij vlug dat mijn benen afgesneden waren. Ik dacht dat het na een tijdje wel zou overgaan, maar dit gebeurde niet. Ik geraakte geen poot vooruit. Ook hier weer niet direct een parcours om dit tegen te komen.
Het was echt afzien tot de laatste meter. Tot een heel eind na de wedstrijd tintelden mijn benen nog.
Ik ben enorm ontgoocheld. De conditie zit goed, training ook. Doeme...